Zarzewie. I Letnia Szkoła Studia Kokyu
Warsztaty prowadzone przez Przemysława Błaszczaka i Joannę Kaczmarek
I Letnia Szkoła Studia Kokyu to siedem dni intensywnego treningu fizycznego i głosowego skoncentrowanego na odnalezieniu/zbudowaniu obecności aktora-performera w zespole, rozbudzeniu wewnętrznej energii i kreatywnej wyobraźni w pracy z ruchem, głosem, słowem i pieśnią. Szkoła będzie miała charakter intensywnej pracy fizycznej i wokalnej, na którą należy się odpowiedzialnie przygotować.
Prowadzący, Joanna Kaczmarek i Przemysław Błaszczak, są doświadczonymi performerami i pedagogami teatru, liderami Studia Kokyu. Pogłębiając swoją praktykę i nieustanne poszukiwania, poprowadzą uczestników warsztatów przez tę głęboką indywidualną i wspólną podróż artystyczną do tlącego się zarzewia.
Zarzewie. Miejsce, w którym coś się zaczyna tlić. Miejsce, w którym jestem dziś, ja, mój oddech, moje ciało, mój głos. By z zarzewia mógł powstać ogień, który ogrzeje dom, potrzebne są uwaga, troska, dbałość, koncentracja i wysiłek. I czas. Zarzewie może być okazją do podjęcia próby zatroszczenia się o ten początek, centrum. Powód rozpoczęcia ruchu, wzięcia oddechu, wydania z siebie dźwięku.
Elementy pracy:
- trening Kokyu – trening wypracowany w ramach prowadzonej przez Przemysława Błaszczaka ścieżki w Studiu Dwóch Ścieżek – precyzyjna struktura pozwalająca skoncentrować się na ruchu i oddechu w ich jedności, służąca budowaniu koncentracji oraz wzmocnieniu ciała i przygotowaniu do pracy z głosem;
- stado – bieg na kontakt – służy budowaniu grupy, podstawowy poziom tej praktyki nazywamy strojeniem; budzi globalne słuchanie całego ciała, wymaga uważności i bycia w obecnym momencie;
- trening partnerski – praca zarówno nad elementami akrobatycznymi w partnerowaniu, jak i na subtelnych relacjach związanych z podążaniem/prowadzeniem, komunikacją przez dotyk oraz relacjami poprzez inne fizyczne kanały komunikacji;
- elementy aikido – japońskiej sztuki walki, opierającej się na idei wykorzystania i przekierowania energii, jaką otrzymujemy od atakującego. Będziemy pracować zarówno z elementami treningu fizycznego, jak i pracy z bronią – bokkenem i jō – japońskim drewnianym mieczem i kijem;
- Voice In Progress – autorski program badawczy łączący w sobie techniki uwalniania głosu poprzez intensywną pracę z oddechem, świadomością ciała i wyobraźnią (praca oparta na elementach metod Kristin Linklater, Emmy Bonnici, nauczycieli Roy Hart Theatre);
- oddech–głos–śpiew — odnowienie właściwych nawyków w pojmowaniu swojego głosu jako narzędzia komunikacji, jego funkcjonowania i możliwości w życiu codziennym oraz na scenie;
- rezonatory/wibracje — wprowadzenie głosu w przestrzenie rezonacyjne ciała, rozwibrowanie ich w brzmieniu indywidualnym i we współbrzmieniu;
- „Harmonia Wspólnego Śpiewu” – praktyka spotkania się w wielogłosowej pieśni jako otwarcie kanału indywidualnej ekspresji dla improwizacji oraz doświadczenia zespołowego przeżywania spędzanego czasu we współbrzmieniu, wspólnym opowiadaniu historii, znikaniu w jedności harmonicznej;
- improwizacja i tworzenie struktur głosowo-ruchowych, mogących posłużyć jako materiał do pracy scenicznej.
Trening fizyczny ma na celu obudzić świadomość potencjału ruchowego uczestników i wewnętrznego widzenia i słyszenia siebie/partnera/zespołu. Trening głosowy i praca z pieśniami posłużą jako narzędzia komunikacji w codziennym życiu. Leśna baza Instytutu Grotowskiego w Brzezince sprzyja zatopieniu się w ciszy wśród otaczającej natury – lasów, jezior, leśnych strumyków, w oddaleniu od miejskiego hałasu. Cisza stwarza możliwość przyjrzenia się sobie i usłyszenia siebie, bycia tu i teraz.
Warsztaty adresowane są do wszystkich zainteresowanych ruchem, śpiewem, tańcem, sztuką aktorską i działaniami parateatralnymi, zarówno dla początkujących, jak i zawodowych performerów chcących doskonalić swoje umiejętności.
12–18/08/2019 {poniedziałek–niedziela}
Brzezinka, leśna baza Instytutu Grotowskiego
W językach polskim i angielskim
Prowadzący:
Przemysław Błaszczak
Przemysław Błaszczak studiował filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim. Aktor, reżyser i pedagog. Od 1995 jest związany z Instytutem im. Jerzego Grotowskiego (do 2006 – Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych). W latach 1996–1999 pracował w Teatrze Pieśń Kozła, a od 2004 do 2019 w Teatrze ZAR. W latach 2012–2019 współpracował z Theodorosem Terzopoulosem i kształcił się w zakresie jego autorskiej metody treningu aktorskiego. Od 2005 uprawia japońską sztukę walki aikido (aktualnie w stopniu 3 dan fukushidoin) pod okiem sensei Piotra Masztalerza 6 dan. W 2011 roku pobierał nauki jako uchideshi (uczeń) u shihana Juby Noura 6 dan w Meksyku. Prowadzi regularne treningi w dojo Na Grobli Aikikai, które założył i które jest częścią stowarzyszenia Birankai Polska. W 2005 przebywał w Japonii na zaproszenie Toshiego Tsushitoriego, gdzie trenował shintaido – japoński system prowadzący do integracji ciała i głosu poprzez trening oparty na tradycyjnym karate. Założyciel i lider Studia Kokyu. Pomysłodawca, twórca i kurator festiwalu „Sakura. Wrocławskie dni japońskich inspiracji”.
Karolina Brzęk
Karolina Brzęk jest tancerką i aktorką fizyczną. Ukończyła Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne i Społeczne na Uniwersytecie Wrocławskim oraz specjalizację taniec współczesny w Państwowym Pomaturalnym Studium Kształcenia Animatorów Kultury w Kaliszu. W latach 2013–2019 związana z Instytutem Grotowskiego – najpierw jako uczestniczka programu badawczego „BodyConstitution”, potem asystentka w laboratorium treningu fizycznego aktora Studia Kokyu. Brała udział i współtworzyła projekty z zakresu teatru fizycznego, tańca współczesnego, performansu i teatru edukacyjnego, m.in. „Witaj w moim domu. Medytacja o kobiecie z wydm” (Instytut Grotowskiego, 2016), „OR ID” (Teatr Tańca i Ruchu Rozbark, 2017), „Performans międzygatunkowy” (2019), „MAPA” (2018–2019), „Siłaczka” (instalacja performatywna, 2019).Od 2019 roku współpracuje z reżyserem Grzegorzem Grecasem i dramaturżką ruchu Małgorzatą Rostkowską, angażując się w projekty teatralne związane z kulturą Głuchych i polskim językiem migowym. Jako performerka współtworzyła „Migawki z Wrocławia” (2019) oraz „W dwóch językach polskich” (spektakl grany w języku polskim i polskim języku migowym, 2020).
Joanna Kurzyńska
Joanna Kurzyńska pochodzi z Wrocławia. Z zawodu skrzypaczka (Akademia Muzyczne im. K. Lipińskiego we Wrocławiu), ale zagra na wszystkim, na czym trzeba. Jest aktorką, wokalistka, kompozytorką oraz pedagogiem aktorstwa i pracy z głosem.
Warsztat aktorski i wokalny kształciła pod okiem polskich oraz zagranicznych pedagogów i praktyków, jednak za swoje najważniejsze nauczycielki uważa Emmę Bonnici, Kristin Linklater oraz Małgorzatę Jaworską-Kaczmarek – swoją mamę. Debiutowała w 2000 roku w musicalu „Piotruś Pan” w Teatrze Muzycznym Roma w Warszawie. Jest współzałożycielką Młodzieżowej Akademii Musicalowej we Wrocławiu, gdzie od 2009 roku prowadzi zajęcia aktorskie oraz reżyseruje spektakle z udziałem wychowanków. Została uhonorowana Stypendium Twórczym MKiDN, które dało początek jej autorskiej ścieżce badawczej Voice In Progress. W latach 2020–2021 współpracowała z zespołem SUTARI.
Związana z Instytutem Grotowskiego w latach 2017–2023 głównie poprzez Studio Kokyu – współtworzyła z Przemysławem Błaszczakiem linię badawczą i warsztatową Studia, brała udział w spektaklu „Halo?” (2018) oraz „Działaniu Medea” (2022/23), ale także przez działalność autorską Studia Voice In Progress, w którym prowadzi badania nad źródłem, możliwościami i znaczeniem ludzkiego głosu, ze szczególnym uwzględnieniem metody „Uwolnij swój głos” Kristin Linklater.
W grudniu 2021 roku została odznaczona medalem „Zasłużona dla Kultury Polskiej”. W 2023 roku uzyskała tytuł Designated Linklater Teacher.